زنده بودن حرکتی است افقی
از گهواره تا گور، اما زندگی کردن
حرکتی است عمودی از فرش تا عرش. زندگی یک تداوم بی نهایت اکنون هاست. ماموریت ما در زندگی "بی مشکل زیستن " نیست" با انگیزه زیستن است".
سلطان دلها باش اما دل نشکن.
پله بساز اما از کسی بالا نرو.
دورت راشلوغ کن اما در شلوغی ها
خودت را گم نکن.
طلا باش اماخاکی
نگو نمی تونم... نمیشه...
اگر میخوایش، باید بشه.. میتونی..
مثبت فکر کن تا مثبت بشه...
مهم نیست چقدر دلیل برای عدم موفقیتت وجود داره
به همون اندازه دلیل برای موفقیت تو وجود داره...
بخواه و حرکت کن و به بقیش کاری نداشته باش.. بقیه را بسپار دست خدا.
اگه قراره هدفتو بخاطر حرف چند نفر فراموش کنی بهتره فراموش کنی..
هدف و موفقیت خیلی بارزشه چون وقتی به هدفت فکر میکنی،
یه حس خوب بهت دست میده و خدا در حس های خوبه...
امشب بعد از مدتها داشتم فیلمی نیگاه میکردم که خا نواده ای رفته بودن مهمونی واسه صرف افطارو دلم قنج رفت واسه مهمونی ماه رمضون افطاری خوردناش البته کدوم افطار ،چون واسه من که. روزه موزه امسال کمی تا. قسمتی به حالت تعلیق درومده و بخاطر کارم مجبورم از محدوده شهر خودم دورشم گاهی و این مساله روزه گرفتنمو تحت الشعاع قرار میده .
ما که راضییم امیدوارم که خدا هم راضی باشه چون باعث میشم افرادی مسیر زندگیشونو پیدا کنن و. بیشتر به زندگی امیدوار
بهرحال که مجبوریم بهر نحوی دینشو ادا کنیم ،حالا میخواد از طریق دادن کفاره باشه یا گرفتن روزههای غذا مهم اینه که خدا ازمون راضی باشه .
+تو اگر برخیزی ،من اگر برخیزم ،همه برمیخیزیم.
میخوای موفق بشی ؟
میخوای دیگه شروع کنی و از نو بسازی!؟
فکر میکنی زمین و زمان دست به دست هم دادن و مانع رسیدن تو به هدفت شدن؟ آره؟؟
پس بذار یه واقعیتو بهت بگم
هیچ چیزی بیرون از وجودت مانع تو نیست
خودت و افکارت هستن که نمیذارن و مانعت شدن
این سد و موانع رو تا از بین نبری از زمین و زمان شاکی هستی
چندتا تغییر کوچولو ولی اساسی لازم داری
بلند شو دوست من
تو میتونی
من باورت دارم
سلام من این داستان رو خوندم و بنظرم جالب اومد و خواستم که شما هم بخونید ،شاید واسه شما هم جالب باشه و البته تاثیر گذار.
چرا فاصله ریل های قطار 143.5 سانتیمتر یا 4فوت و 8 و نیم اینچ است؟
چرا یک عدد صحیح رُند (مثلاً 150 یا 144 سانتیمتر یا 5 فوت) نیست؟!!
سوال فوق در واقع پرسشی است که برای قهرمان داستان کتاب «زهیر» اثر "پائولو کوئلیو" پیش آمد و جواب آن به یک سری پرسش و پاسخ زنجیروار ختم شد
متن ذیل نتیجه این واکاوی می باشد:
- چرا فاصله ریل های قطار 143.5 سانتیمتر است؟
چون در آغاز واگن های قطار توسط کسانی ساخته شد که قبلاً سازندگان تراموا و کالسکه بودند بنابر این از همان معیارهایی برای ساخت محور واگن ها استفاده کردند که در ساخت محور تراموا و کالسکه به کار می رفت.
- چرا فاصله چرخ های کالسکه این قدر بود؟
چون خیابان های قدیم (کالسکه رو) مطابق با این فاصله ساخته شده بود.
- چه کسی تعیین کرده عرض خیابان این قدر باشد؟
رومی ها ٬نخستین مهندسان راهساز در اروپا ٬این طور تصمیم گرفته بودند.
- دلیلش چه بود؟
ارابه های جنگی را دو اسب می رانند و وقتی دو اسب را از نژادی که آن زمان به کار می رفت٬ کنار هم بگذاریم٬ فضایی معادل ۱۴۳.۵ سانتیمتر را اشغال می کند.
بدین ترتیب رومی های باستان فاصله ی ریل های قطار امروز را تعیین کرده اند٬ ریل هایی که برای مدرن ترین قطارهای سریع السیر هم به کار می رود و وقتی مهاجران اروپایی به ایلات متحده رفتند و شروع کردند به کشیدن خط آهن٬ فکر نکردند شاید بهتر باشد این فاصله را تغییر دهند و همان نسبت را رعایت کردند.
این موضوع بر ساخت سفینه های فضایی هم تاثیر گذاشت؛ زیرا مهندسان امریکایی میخواستند مخازن سوخت را بزرگتر بسازند، اما این مخازن در ایالت یوتا ساخته می شد و باید آن ها را با قطار به مرکز فضایی فلوریدا می رساندند ، و تونل ها گنجایش شیئی به اندازه ی بزرگ تر را نداشت ؛ در نتیجه ، مجبور شدند تسلیم نظر رومیان درباره ی فاصله ی مناسب بین دو ریل بشوند.
و اینگونه فاصله بین دو اسب از نژاد رایج در زمان رومیان بر نحوه ساخت سفینه ای فضایی در قرن 20 تاثیر گذاشت.
باور کنید هر تصمیمی که در زندگی میگیرید یک روزی در یک زمانی و در جایی از کائنات تاثیر خواهد گذاشت.
سرنوشت تمام عالم هرچند اندک هرچند بینهایت ناچیز ،به تصمیم امروز تو بستگی دارد.