زن

زن ...خدای زمین

مرد ...بنده ای که به جای تحسین و عبادت او با خدای خویش رقابت می کند ...رقابتی که مغلوبه است و حریف قدر ، مهربان ، امن ، حریفی که حریف نیست ، یار است و همراه ، زاینده ی جسم است و عشق

زن ...نمود خداوند روی کره ی خاکی که بودنش را ، هویتش را ، عشقش را ، حقوق ش را باید از چنگ دزدان درآورد...دزدی که از او ارتزاق می کند زندگی را 

زن نیاز به هیچ چیز ندارد . همین که خودش باشد کافیست تا نوشته شود ...دیده شود

بگذار بنویسند لکاته ، فاحشه ، ضعیفه ، اثیری و جنس دوم

حقیقت هرگز دستخوش تغییر نخواهد بود

و مرد اگر هم لطفی کندو زن را ستایش و تحسین ، شک نکن که در پی امیال جسمانی خویش زیبایی زن را می ستاید و نه واقعیت او را ... کجا بندگان توانسته اند خدای خویش را بشناسند و قدر بدانند ؟

زن ...زن است .نیازی به هیچ کس و هیچ چیز برای اثبات خود ندارد.

حتی کوران و گنگ ها نیز انوار الهی او را می بینند ...

پ.ن.

منظور از خدا : صاحب آفرینش ...زاینده

منظور از ستایش و تحسین زن : ستایش و تحسین زنانگی زن بعنوان جنس دوم و زیباست که لذت را به مرد تفویض می کند.

منظور از نمود خداوند : هویت مادری زن است که جز لاینفک اوست ...روح وحشی او که در عین قدرت و صلابت و ایستادگی پر از انعطاف و مهر و هشیاریست.