بیاییم آدم باشیم!!!

با سلام به همه دوستای خوبم

نمیدونم از چی شروع کنم ،از ظاهر آدما یا از دلشون حرفای تکراری زیاد شده و همه قشنگ حرف میزنن حرفای خوب میزنن و وقتی که حرفاشون تموم میشه احساس به ما میگه این دیگه ته شه این دیگه آخرشه، ولی دوستان از دلشون خبر داریم از عملشون خبر داریم .

نمیدونم زمونه خراب شده یا اینکه خراب زمونه شدیم  حرف و عمل یکی نیست ، قول و قرار هم یکی نیست خیلی ها ممکنه بخندن و بگن بابا به فکر نون شب باش فکر اونایی باش که به امید تو هستن اما راستی یه چیزو فراموش نکردیم زندگی و مرگ هر دو کنار هم میان  چرا سوا از هم نمیشن وقتی میگیم زندگی خود به خود مرگ هم باهاش میاد ینی همه ماها الزایمر داریم و زود فراموش میکنیم نه مرگ نه زندگی رو بلکه همه چی رو فراموش میکنیم.

فراموش میکنیم که بودیم ، به کجا رسیدیم و به کجا میخوایم بریم اگه تصوراتمون از مرگ و زندگی درست باشه کسی به کسی خیانت میکنه؟

 کسی ، کسی رو میرنجونه؟

نه به خدا ، اگه خودتو شناختی ینی خدای خودت رو هم شناختی ، اگه خودتو شناختی پس خوبی هات رو هم شناختی  و اگه خودتو شناختی پس زندگی و مرگ رو هم درک میکنی ، اگه خودتو شناختی...

به قولی بچه ها گفتنی : زندگی فاصله بین دو اذانه ، اولی که در گوشت خونده میشه و دومی که بر سر جنازت.

اولی رو همه میشنون ولی دومی رو اندکی

میخوام بگم من خوب نیستم ولی خوبی خیلی زیاده ولی یه کم به فکر آینده بچه هامون باشیم یکی از نشانه های انسان متمدن ادبه و بین انسانها ادب داره فراموش میشه .

من تعریف دیگه ای از ادب دارم ، میگم ادب دل و عمل انسانه پس انسان بودن و انسان زندگی کردن رو اول به خودمون و بعد به بچه هامون یاد بدیم.

بی ادبی تو جامعه ما داره رایج میشه ، نمونه اش حسادت ورزیدن به هم نوعه .

خب مثلا اگه یکی برتر از تو و بالا تر از تو داره عمل میکنه چرا بش حسادت کنیم و با حسرت بش نگاه کنیم و دست آخر هم یا سربسته و یا به طور نامحسوس بش بدوبیراه بگیم.

خب راه بهتری هم هست بجای اینکه انرژی خودمون رو صرف انتخاب کلمه رکیک برای ابراز احساسمون کنیم ، بیاییم خودمون رو درست کنیم.

ببخشید که سرتون رو درد آوردم  ولی سر خودم داشت میترکید از این همه بی ...